PIF-principe

PIF staat voor Pay It Forward, vrij vertaald als: ‘geef het door’.
Het PIF-principe is ontstaan door het boek van Catherine Ryan Hyde. Dit boek is ook verfilmd met de gelijknamige titel Pay It Forward.
De betekenis ervan staat voor:
Het verlenen van een gunst aan elkaar, zonder dat die persoon daar geld of iets anders voor terug wil. Een vrijblijvende gunst dus en de gunst mag groot of klein zijn. Deze gunst kan in alle mogelijke vormen gegeven worden, van het oprapen en retourneren van een verloren sleutelbos tot het helpen verhuizen van iemand die ergens anders gaat wonen. De hulpbehoevende kan bestaan uit een vriend(din), familielid of willekeurige voorbijganger. Vaak worden er gunsten verleend die voor de persoon die het ontvangt ondoenlijk zijn om zelf voor elkaar te krijgen. Als dank kan deze persoon vervolgens ook weer een gunst verlenen aan iemand anders, enzovoorts. Op deze manier ontstaat er een positieve kettingreactie die (wanneer groot genoeg) de hele samenleving verbind.

In het boek en de film word gesproken over het helpen van drie mensen, en als deze mensen ook weer drie mensen helpen zijn dat er al snel negen, waardoor het proces zich razend snel vermenigvuldigt (zie afbeelding). Uiteraard is het niet verplicht om 3 mensen te helpen, iedere geholpen hulpbehoevende is er een en is al geweldig op zich, waardoor het verloop van het PIF-principe zich vanzelf verder ontwikkelt.